به گزارش گروه اقتصادی قدس‌آنلاین، تولیدات در ایران به لحاظ فرهنگی و اجتماعی، خاص خود ایران است. به عبارت دیگر از همان ابتدا تولید برای بازار داخل تعریف شده است و نه بازار بین‌المللی، لذا صادرات به بازارهای بین‌المللی با مسائل و مشکلاتی مواجه است در حالی که عراق و افغانستان به لحاظ مذهبی و فرهنگی مشابه ایران هستند و می‌توانند محدودیت‌هایی را که در حوزه صادرات کالای ساخت ایران به خارج وجود دارد، پوشش دهند.

گردشگری مذهبی ظرفیت دیگری است که می‌تواند بستر ارتباطات تجاری با عراق را گسترش دهد در حال حاضر سالانه بیش از ۲ میلیون نفر از عراق به ایران و همین تعداد نیز از ایران به عراق سفر می‌کنند که البته کاهش ارزش پول ملی باعث افزایش سفربه ایران شده است. در حوزه گردشگری سلامت، آموزش و جذب دانشجو نیز ظرفیت‌های قابل توجهی وجود دارد که می‌توان سرمایه‌گذاری و خدمات آموزشی مورد نیاز عراقی‌ها را صادر کرد.

باید توجه داشت پیوندهای اقتصادی با هر کشوری اعم از عراق امنیت کشور را ارتقا می‌دهد. عراق یکی از کشورهایی است که سخت مخالف تحریم آمریکا علیه ایران است چرا که سطح روابط تجارت خارجی زیادی با ایران دارد که با تحریم ایران، عراق نیز با مشکل مواجه می‌شود.

نکته مورد توجه این است روابط فرهنگی با کشورها برای ماندگاری و پایداری باید به روابط اقتصادی تبدیل شود.با توجه به این مسئله اگر بتوان با عراق روابط استراتژی مذهبی،سیاسی و فرهنگی را به روابط اقتصادی تبدیل کرد پایدارتر خواهد بود.

گرچه تاکنون کشور توانسته تا حدی از ظرفیت‌های موجود و اشتراکات بین ایران و عراق برای افزایش سطح مبادلات تجاری با این کشور استفاده کند اما هنوز فاصله زیادی وجود دارد. ایران سهم ثابتی از بازار بزرگ عراق ندارد لذا باید سهم خوب و ثابت و رو به افزایش از بازار عراق را گرفت و از این محل، امنیت دو کشور بهم گره بخورد. توانمندی ایران در حوزه‌هایی مانند سدسازی، جاده، راه و زیرساخت‌ها در بخش‌های ارتباطی و فناوری قابل توجه است که درست در نقطه مقابل عراق در این بخش‌ها به شدت ضعیف است،لذا صادرات زیرساخت‌های مورد نیاز عراق بهترین فرصت برای ایران است. اما در این رابطه موانعی وجود دارد که باید برطرف شود.
 عراق نیازمند ساخت و ساز است از آن طرف صنعت ساختمان، صنعت پیشران در ایران بوده است که البته به دلیل سیاست‌های دوران وزارت آقای آخوندی اکنون در وضعیت رکود به سر می‌برد و سرمایه و نیروی انسانی قابل توجهی در این بخش بیکار مانده است در حالی که می‌توان نیروی کار را به عراق صادر کرد بخصوص اینکه بسیاری از نیروی کار انگیزه کار در عراق را دارند.

موضوع مهم دیگر استفاده از ظرفیت کوله بری است.کوله بران عاملی برای واردات به ایران شده‌اند در حالی که می‌توان عکس آن عمل کرد و ظرفیتی باشند برای صادرات کالاهای ایرانی به عراق.

همچنین اگر امنیت عراق و سوریه در بلند مدت تأمین شود که در مرحله تحقق است مسیر ریلی ایران و عراق می‌تواند کشور را به دریای مدیترانه و اروپا متصل کند و از ترانزیت آن استفاده برد.۳۰ کیلومتر فاصله ریلی به عراق مورد نیاز است.

انتهای پیام/